รากแก้วของการผัดวันประกันพรุ่ง

   


รากแก้วของการผัดวันประกันพรุ่งก็คือ "ความรู้สึกกลัวที่จะล้มเหลว"
 
ดังนั้นแล้ว บางทีแล้วการเอาชนะความรู้สึกประเภท "ค่อยทำวันหลังก็ได้" ที่มักจะเรียกกันโดยทั่วไปว่า "ผัดวันประกันพรุ่ง" นั้น
 
มันจึงไม่ใช่เรื่องของการแสวงหาความขยันขันแข็งหรือแรงผลักดันอย่างแรงกล้าอะไรหรอก ...หากแต่เป็นเรื่องของความรู้สึก
 
ผ่อนคลายในทำนองว่า "ช่างมันเถอะ" ต่างหาก
 

"ทำๆไปเถอะ อย่ามัวรีรอ"