ในช่วงปี 1974 ศาสตราจารย์สาขาจิตวิทยา 2 คนคือ โดนัล ดัตตัน และ อาเธอร์ แอรอน ได้สร้างการทดลองประหลาดๆ ขึ้นมา 

 

การทำลองนี้กำหนดให้ผู้ดำเนินการทดลองสวมบทเป็นนักวิจัยการตลาดสาวไปอ่อยหนุ่ม 

 

โดยขอให้บรรดาชายหนุ่มเพิ่งเดินผ่านไปมาในบริเวณที่ทำการทดลองนั้นทำแบบสอบถามง่ายๆ ซึ่งไม่ค่อยมีสาระอะไรมากนัก 

 

จากนั้นสาวเจ้าก็จะมอบเบอร์โทรศัพท์ของตัวเองให้กับหนุ่มๆ เหล่านั้น เผื่อว่าพวกเขาอยากจะสอบถามอะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับงานวิจัย 

 

การทดลองนี้แบ่งออกเป็น 2 สถานที่ด้วยกัน 

 

ที่แรกเป็นสถานที่ท่องเที่ยวซึ่งเป็นสะพานแขวนสูงประมาณ 60 เมตรเหนือแม่น้ำคาปิล่าโน่ ในรัฐบริติชโคลัมเบีย และเนื่องจากเป็นสะพานแขวนดังนั้นเมื่อโดนลมพัดแรงๆ ก็ย่อมแกว่งไปมา บวกกับความสูงจากพื้นดินถึง 60 เมตร คนที่อยู่บนนั้นก็คงรู้สึกหวาดเสียวอยู่ไม่ใช่น้อย

 

ส่วนอีกที่หนึ่งความจริงก็เป็นที่เดียวกันนั่นแหละแต่อยู่ด้านล่างลงไป โดยจะเป็นสะพานไม้เตี้ยเตี้ยๆ เหนือแม่น้ำซึ่งมั่นคงและแข็งแรงกว่าแน่นอน

 

ผลการทดลองนี้ปรากฏอย่างชัดเจนว่ากลุ่มชายหนุ่มที่อยู่บนสะพานแขวนสูงมีแนวโน้มจะยอมรับเบอร์โทรศัพท์ของเจ้าหล่อนมากกว่ากลุ่มชายหนุ่มที่เดินอยู่บนสะพานไม้ด้านล่าง 

 

นอกจากนี้หนุ่มๆ บนสะพานแขวนยังโทรศัพท์ติดต่อกลับมาหาผู้ดำเนินการทดลองมากกว่าหนุ่มๆ บนสะพานไม้อีกด้วย 

 

คำถามก็คือทำไมระดับความสูงจึงมีอิทธิพลต่อการยอมรับเบอร์โทรศัพท์รวมไปถึงการโทรไปคุยกับเธอล่ะ?

 

สำหรับเรื่องนี้มีคำอธิบายว่า

 

โดยพื้นฐานแล้วเมื่อเราได้เห็นคนที่ถูกใจ (อธิบายในทางชีววิทยาก็คือเห็นแล้วมีความต้องการที่จะผสมพันธุ์ด้วยนั่นแหละ) อัตราการเต้นของหัวใจจะเร็วขึ้น ในขณะที่ระบบประสาททั่วร่างกายก็จะตื่นตัวเตรียมพร้อมที่จะทำอะไรต่างๆซึ่งอาจจะเกิดขึ้นตามมา

.

เป็นไปได้ไหมว่าบนสะพานสูงที่ไม่ค่อยมั่นคงแห่งนั้นมันทำให้หัวใจของเราเต้นเร็วขึ้น รวมไปถึงระบบประสาทที่ตื่นตัวมากขึ้นจากความรู้สึกตื่นเต้น 

 

และการเต้นของหัวใจที่เร็วขึ้นนี้เองที่ไปหลอกสมอง ทำให้สมองเข้าใจผิดว่าเรากำลังถูกใจหรือตกหลุมรักนักวิจัยการตลาดสาวที่ได้พบเจอ ดังนั้นจึงมีแนวโน้มที่จะอยากได้เบอร์โทรศัพท์รวมถึงโทรกลับไปคุยกับเธอในภายหลังจึงสูงกว่าพวกที่อยู่บนสะพานไม้

 

ผลการทดลองนี้บอกให้เราทราบว่าในบางโอกาสสมองก็ถูกหลอกได้ง่ายมากแม้กระทั่งจากระบบการทำงานภายในร่างกายของเราเอง

 

นั่นหมายความว่าโดยทฤษฎีแล้วหากคุณต้องการจะออกเดทกับใครสักคนหนึ่ง 

 

แทนที่จะชวนกันไปดูหนังประเภทหวานซึ้งโรแมนติกชวนให้นั่งหาวน้ำตาเล็ด บางทีการเปลี่ยนไปเป็นกระโดดบันจี้จัมพ์แทนอาจจะให้ผลที่ดีกว่าหรือเปล่า?