หากพอมีเวลาว่างบ้าง ผมก็มักจะหนีไปดำน้ำเล่นที่ทะเลอันดามันตรงสุดชายขอบของประเทศไทย ครั้งหนึ่งในระหว่างที่กำลังลอยคออยู่ในทะเลนั้น พี่ไกด์เจ้าประจำบอกกับผมว่า

 

"ฝูงปลานกแก้วมันจะกินตระไคร่น้ำบนผิวปะการัง เวลาดำน้ำถ้าเราอยู่นิ่งๆ สงบจิตสงบใจแล้วตั้งใจฟัง เราจะสามารถได้ยินเสียงของฝูงปลานกแก้วแทะปะการังได้อย่างชัดเจน"

 

พี่ไกด์บอกว่าวันนี้แกได้ยินเสียงปลานกแก้วแทะปะการังชัดเจนมาก ว่าก็ดำลงไปแล้วชี้ให้ดูว่าใกลออกไปมีฝูงปลานกแก้วแทะปะการังอยู่จริงๆ ด้วย

 

ผมพยายามสงบแล้วฟังตามที่เขาว่า แต่ฟังอยู่นานก็ไม่ได้เรื่องอะไร ได้ยินอยู่แค่เสียงลมหายใจตัวเองกับเสียงฟองอากาศรอบตัวอีกเล็กน้อยเท่านั้น

 

ประสบการณ์นี้สอนให้รู้ว่า

 

"ความจริงหลายประการมันได้ปรากฏอยู่ตรงหน้าอย่างแจ่มชัด แต่บางครั้งระบบประสาทของเราต่างหากที่มันยังหยาบกระด้างและโง่เขลาเกินไปกว่าจะสามารถรับรู้สิ่งที่ประแจ้งอยู่เบื้องหน้านั้นได้"