ทัศนคติเกี่ยว "ความทรงจำ" ของ NLP อาจเป็นอะไรที่ประหลาดซักหน่อยในความรู้สึกของคนทั่วไป

.

โดยเบื้องต้น NLP มองว่าความทรงจำ(หรือก็คือประสบการณ์ในชีวิต)ทั้งหลายคือผู้ชักใยอยู่เบื้องหลังชีวิตของผู้คน

.

การที่ใครซักคนกำลังเป็นอย่างที่เขาเป็นอยู่ไม่ว่าจะดีหรือร้าย ความจริงแล้วล้วนเป็นแรงผลักดันจากความทรงจำของพวกเขาเอง

.

"ฉันกลัวแมวมาก เพราะตอนเด็กๆฉันเคยถูกแมวข่วนเป็นแผลเลือดไหล"

 

"ฉันรักแมวมาก ฉันจำได้ว่าคุณยายเคยเลี้ยงแมวไว้ตัวหนึ่ง และตอนเด็กๆมันก็ชอบมาเล่นกันฉัน"

.

สำหรับเรื่องอื่นๆ ในชีวิตก็ทำนองเดียวกัน

.

คือจู่ๆมันจะเกิดขึ้นมาเองไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นรักหรือเกลียด ชอบหรือไม่ชอบ สามารถหรือไม่สามารถ ทุกอย่างมันต้องมีที่มาที่ไป ต้องมีเหตุผลต้นเรื่องเสมอ

.

ความทรงจำของประสบการณ์ทั้งหลายนั่นแหละคือต้นตอของทุกๆ เรื่องในชีวิต

.

ดังนั้นจะบอกว่าความทรงจำไม่สำคัญก็คงไม่ใช่

.

มันสำคัญมาก

.

แต่ในขณะเดียวกัน NLP ก็มองว่า อย่างไรก็ตามความทรงจำก็เป็นเพียง "ข้อมูล" บางที่ถูกบันทึกอยู่ภายในสมองของเราเท่านั้นเอง ซึ่งก็ไม่ได้แตกต่างจากข้อมูลในเครื่องคอมพิวเตอร์บนโต๊ะทำงานที่บ้านซักเท่าไหร่หรอก

.

ดังนั้นจึงเป็นสิทธิชอบธรรมเป็นอย่างยิ่ง(รึเปล่า?)หากใครซักคนคิดจะเปลี่ยนแปลง(ปรับปรุง)ข้อมูลความทรงจำของเขาให้มันมีความสร้างสรรค์มากยิ่งขึ้น

.

โดยเฉพาะข้อมูลที่กำลังก่อให้เกิดปัญหา ประเภทความความทรงจำแย่ๆ ที่คอยหลอกหลอนชัวิตเราอยู่ทุกวี่ทุกวัน

.

เช่นแต่ก่อนฉันเคยอกหักตอนนี้ฉันเลยไม่กล้าเปิดใจให้ใครอีก หรือตอนเด็กฉันถูกเพื่อนแกล้งฉันจึงกลัวการมีเพื่อน อะไรทำนองแบบนี้ พวกนี้ยิ่งควรรีบเปลี่ยนแปลงมันเสีย จะเก็บเอาไว้เพื่ออะไร?

.

ถึงตอนนี้เองที่คนทั่วไปเรื่องมองว่า NLP มันแปลก

.

เปลี่ยนแปลงความทรงจำเนี่ยนะ? มันจะดีเหรอ?

.

ข้อเท็จจริงพื้นฐานสำคัญประการแรกก็คือความทรงจำนั้นสามารถเปลี่ยนแปลงกันได้จริงๆ (อย่างมีเงื่อนไขและขอบเขตจำกัดนะครับ ไม่ใช่เปลี่ยนโดยสิ้นเชิงชนิดกลับดำเป็นขาวตามใจฉัน) โดยผ่านกระบวนการฝึกฝนซึ่งอาจต้องใช้เวลาอยู่บ้าง

.

และข้อเท็จจริงสำคัญประการต่อมาก็คือบรรดาข้อมูลที่อยู่ภายในสมองเขาก็ใช่ว่ามันเที่ยงตรงถูกต้องอะไรนักหนา

.

การจำอะไรบางอย่างผิดไปนั้นคิดว่าคงเคยเป็นกันแทบทุกคนแต่จะเป็นเรื่องอะไรสำคัญแค่ไหนนั่นก็อีกเรื่อง

.

โดยเฉพาะข้อมูลยิ่งเก่าเก็บมากเท่าไหร่หรือมีข้อมูลอื่นที่คล้ายกันมากขึ้นเท่าไหร่โอกาสที่ข้อมูลพวกนั้นก็ยิ่งมีสูงมากขึ้นเรื่อยๆ

.

ว่าแล้ว NLP ก็เลยตัดบทว่า "มันก็แค่ข้อมูล"

.

มันเป็นแค่ความทรงจำของประสบการณ์ต่างๆ ที่ไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่ามันจะผิดถูกจริงเท็จมากน้อยขนาดไหน?

.

มันเป็นเพียงข้อมูลที่สมองเก็บบันทึกเอาไว้เท่านั้นไม่ใช่เหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นและกำลังเผชิญหน้าอยู่ในปัจจุบันขณะ

.

ที่สำคัญคือไม่ว่าคุณจะเปลี่ยน(หรือไม่เปลี่ยน)ข้อมูลเหล่านั้น มันก็ไม่ได้ทำให้ใครเจ็บป่วย บาดเจ็บล้มตาย หรือได้รับความทุกข์ทรมานใจแต่อย่างใด

.

และความเป็นจริงแล้วถึงแม้คุณจะไม่เคยใช้เทคนิคปรับปรุงความทรงจำของ NLP เลยแม้แต่นิดเดียวแต่สมองของคุณก็คอยปรับปรุงปรับแต่งความทรงจำต่างๆ ตามธรรมชาติของมันอยู่แล้ว

.

ดังนั้นถ้ามีข้อมูลบางอย่างที่กำลังก่อให้เกิดปัญหา ถ้ามีความทรงจำบางอย่างกำลังทำให้เราเจ็บปวด

.

คำถามสำคัญของ NLP ก็คือ

.

จะเก็บมันไว้ทำไม? ทำไมจึงไม่รีบแก้ไขมันเสีย? ก็ในเมื่อนั่นคือสมองคุณ!!!

.

"ผลลัพธ์ที่ดียิ่งขึ้น" นี่ต่างหากคือเป้าหมายที่เราควรให้ความสำคัญที่สุดมิใช่หรือ?