ความเจ็บปวดฝังลึกไม่มีอยู่จริง

   


ความเจ็บปวดฝังลึกไม่มีอยู่จริง สิ่งที่มีอยู่จริงมีเพียงประสบการณ์
.
ขึ้นชื่อว่าเกิดเป็นคนแล้วสุขทุกข์ในชีวิตถือว่าเป็นเรื่องแสนธรรมดา เชื่อว่าหลายคนคงเคยอกหัก รู้สึกสูญเสีย ถูกหักหลัง หรือถูกทรยศ กันมาบ้างแล้วไม่มากก็น้อย บางคนผ่านพ้นไปได้แต่บางคนชีวิตก็เหมือนจะติดชะงักอยู่แค่นั้นไม่สามารถที่จะก้าวพ้นเดินทางต่อไปได้ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่เดือนกี่ปีก็ตาม เมื่อหวนนึกถึงเรื่องราวในครั้งก่อนก็อดตีอกชกหัว เศร้าโศก เสียอกเสียใจเสียไม่ได้
.
แต่หากถ้าเราจะตั้งสติแล้วมองดูให้ดี เราจะพบว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้นไม่ว่าจะรุนแรงสักเพียงใดก็ตาม ความจริงมันก็เป็นเพียงแค่เรื่องที่เกิดขึ้นไปแล้ว แล้วก็จบไปแล้วด้วยเช่นกัน

.
ขอให้มาลองคิดแบบนี้ดูว่า สมมติเมื่อวานคุณไปทานบุฟเฟต์โรงแรม 5 ดาวราคาหัวละ 5000.- มา คุณรู้สึกว่ามันเป็นมื้อที่อร่อยมากถึงมากที่สุดเท่าที่คุณเคยทานมา พอมาวันนี้คุณก็ยังคงปลื้มประทับใจสุด ๆ กับอาหารมื้อนั้นอยู่
.
คุณอาจจะบอกว่าคุณยังคงจำรสชาติอันแสนวิเศษเหล่านั้นได้อย่างไม่รู้ลืม แต่หากเราถามคุณว่าขณะนี้คุณรู้สึกอย่างไร? รู้สึกได้ชัด ๆ เลยมั้ยว่าปูอลาสก้าที่คุณเคยทานไปเกือบกิโลนั่นรสชาติเป็นอย่างไร? หรือตับห่านฟัวกราส์รสละมุนที่คุณเคยทานเข้าไปขณะนี้รสชาติของมันเป็นอย่างไร?
.
แน่นอนว่าไม่มีใครรู้สึกได้ถึงความอร่อยเหล่านั้นได้หรอก มันก็มีเพียงแค่จำได้ว่ามันเคยอร่อยสุดยอดขนาดไหนก็เท่านั้น
.
เช่นกัน ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นมันย่อมไม่ได้เกิดขึ้นเพราะเหตุการณ์เหล่านั้นหรอก เพราะเหตุการณ์เหล่านั้นความจริงมันจบไปตั้งนานแล้ว หากแต่ความเจ็บปวดที่มันยังคงดำรงอยู่ก็เพราะเราไม่รู้จักจะมองว่ามันจบไปแล้วเท่านั้นเอง
.
ความจริงแล้วทุกอย่างเป็นเพียงแค่ความทรงจำ
.
เราปล่อยให้เทปแห่งความรู้สึกเจ็บปวดนั้นมัน repeat ซ้ำไปซ้ำมาอยู่ในใจของเราอย่างไร้การควบคุม ดังนั้นหากปรารถนาที่จะยุติความเจ็บปวดเหล่านั้น สิ่งที่คุณต้องทำเป็นอย่างแรกก็คือ "ยอมรับว่ามันเกิดขึ้นแล้วและมันก็ได้จบลงไปแล้วด้วยเช่นกัน"
.
คุณแก้ไขสิ่งใดไม่ได้
แต่สิ่งที่คุณทำได้คือ "ช่างแม่ง" แล้ว "ก้าวต่อไป"
.

เพราะความเจ็บปวดที่กำลัง repeat ซ้ำไปซ้ำมามันไม่มีอยู่จริง